هوش مصنوعی: من نه می‌توانم از سر کوی تو دور شوم و نه می‌توانم دستم را به زلف تو برسانم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی در گوشه‌ای از دنیای ویران خودم در تنهایی سپری کردم و نتوانستم صبر و استقامتم را از یاد ببرم.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو صبر می‌کنم و با اشک‌هایم در خیال تو، روزهای بیشتری را سپری می‌کنم.

هوش مصنوعی: خواب من رفت و خواب مرگ هم چندان بد نیست، اما اگر فقط یک تکه از آستان تو زیر سرم باشد، برایم کافی است.

هوش مصنوعی: زندگی من گذشت و هنوز آن روزی که بتوانم غم را با دیدن تو برطرف کنم، نیامده است.

هوش مصنوعی: لذت بدی و ظلم تو بر من ممنوع است، اگر من به غیر از وفاداری و محبت تو کار دیگری انجام دهم.

هوش مصنوعی: چشمانت خواب‌آلود و زیباست و من در دل داستانی طولانی دارم. شب به روز تبدیل شده و می‌خواهم سخنی کوتاه بگویم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال نعمت‌های بهشتی برود، من هنگامی که روز قیامت فرا می‌رسد، با شوق و بی‌تابی به سمت تو خواهم آمد.

هوش مصنوعی: روزی گذشت که سوار بر اسب برود و من هر صبح زود بیایم و به آن سمت نگاه کنم.

هوش مصنوعی: دردش بهتر از بی‌دردی است و من، در حالی که سرم بریده است، کجا می‌توانم آن سر را پیدا کنم که دوباره در آن درد و غم را تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: دوستان، از بس نصیحت کردم، دل من که همیشه در معرض تیرهای سرزنش قرار دارد، هرگز از محبوب خود دور نشد.