هوش مصنوعی: هر آبی که می‌نوشم، برایم حسرت به همراه دارد و هر شرابی که می‌خورم، تنها درد دل من را بیشتر می‌کند.

هوش مصنوعی: من از خوردن جگر به شدت ناراحت و عذاب دیده‌ام، حالا هیچ‌کس نمی‌تواند بفهمد که چه درد و رنجی را من به خاطر این کبابی که می‌خورم متحمل می‌شوم.

هوش مصنوعی: هرگز نتوانستم آب خوشی که در وجودم است را بنوشم، زیرا بدون تو، هر لحظه‌ای که من بخواهم آب بنوشم، احساس درد و تیرگویی در دلم دارم.

هوش مصنوعی: من به یاد لب‌های تو، حتی از یک قطره خونم می‌نوشم، زیرا طوفان بی‌مثال این می ناب که می‌نوشم، هیچ چیز نیست.

هوش مصنوعی: خسرو مثل سنگ است، اگر این‌طور نبود، چگونه می‌توانست در برابر شعله‌های دل و عواطف شدیدی که من تجربه می‌کنم، تاب بیاورد؟