هوش مصنوعی: عمر من به پایان رسید و نتوانستم تو را ببینم. صبرم تمام شد و نتوانستم به تو برسم.

هوش مصنوعی: گفتم که به دیدن چهره‌ات می‌روم، اما در میان fantasys و آرزوهایم، جانم به لب رسید و نتوانستم تو را ببینم.

هوش مصنوعی: گفتی که سخنی درباره خون من گفتی، من از این موضوع خوشحال هستم، اما چه فایده دارد وقتی که این حرف‌ها را فقط از لب تو شنیدم؟

هوش مصنوعی: دیروز در کنار درخت گل نشسته بودم، ناگهان باغبان آمد و من نتوانستم گل‌ها را بچینم.

هوش مصنوعی: خواستم داستانی از اشک‌هایم بنویسم، اما نتوانستم از آنها دست بکشم.

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که از لانه‌ی امنش جدا شده، حالا بدون لانه مانده و نمی‌تواند دوباره پرواز کند.

هوش مصنوعی: جان خسرو به مانند آبی شده است که از ظرف امید نتوانسته‌ام حتی یک جرعه از آرزوهایم را بچشم.