هوش مصنوعی: ای معشوقه‌ی مورد توجه دانایان، چهره‌ات همچون ماه است و زیبایی‌ات موجب می‌شود تا چشم‌های سیاه زیبایانت را متوجه خود کند.

هوش مصنوعی: تو شاه کشور زیبایی و جذابیت، و تمام خوبان جهان مانند لشکری در اطرافت جمع‌اند.

هوش مصنوعی: هر بار که از بازار به سمت خانه می‌روم، اشک‌هایم مانند باران می‌ریزند و در مسیر تو توقف می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به تو نزدیکم، اما چون رقیبان نمی‌گذارند که مخفیانه نزد تو بیایم، از دور به تو چشم می‌دوزم.

هوش مصنوعی: ای خسرو، چه فایده‌ای دارد که ناله کنی و هر لحظه آه بکشی؟ آن معشوق زیبا چه اهمیتی به ناله و آه‌های تو می‌دهد؟