هوش مصنوعی: شمایی که زیبایی‌ات چون ماه و حتی بیشتر از آن دل ما را آزرده کرده‌است.

هوش مصنوعی: چشمک تو اگر بر زیبایان بیفتد، دل درویش را ناراحت نکند.

هوش مصنوعی: خوشی‌های ما را به تیرگی کشاندی و این روزهای دشوار، موجب شده که از عقل و فکر دوراندیشی نیز دور شویم.

هوش مصنوعی: اگر نوازش و محبت نیست، پس کشتن به چه معناست؟ به تو گفتم که در عدم محبت و نوازش، سهل‌انگاری کرده‌ای.

هوش مصنوعی: از رفتار ستمگرانه‌ات به ستوه آمدم و به راحتی خود را از دست تو جدا کردم، هم برای تو و هم برای خودم.

هوش مصنوعی: صبری که داشتم در دل آشفته می‌شود و دیگر نمی‌توانم خودم را ببینم، چه در گذشته و چه در حال.

هوش مصنوعی: ما و پیوند مغانه‌ای که از بت‌ها و این نماز به وجود آمده، استغفرالله، که کیش و آیین ما این است.

هوش مصنوعی: هرچند که سختی‌ها و مشکلاتی به خاطر او بر جانم می‌آید، اما امیدوارم عمرش طولانی‌تر از همه این سختی‌ها باشد.

هوش مصنوعی: هر زمان که می‌گویی نوش من خوب است، اگر از خسرو بپرسی، ای عزیز، نیش هم وجود دارد.