هوش مصنوعی: هر شب به خاطر غم تو، چشمانم پر از اشک می‌شود و دلم هم در درد فرو می‌رود. سپس از هر مژه‌ام، اشک‌ها سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: گاهی به یاد موهای تو می‌افتم و با دلی آشفته و غمگین، به خاطر غمت اشک میریزم.

هوش مصنوعی: مردم می‌بینند که در دشت، دو چهره در حال رقص است و من، با دل خسته‌ام، به آسمان پرواز می‌کنم.

هوش مصنوعی: مدت‌هاست که به خاطر نبود تو دلم پر از ناراحتی و پریشانی است. نمی‌دانم چه کار باید بکنم و این عمر چگونه بدون تو به پایان خواهد رسید.

هوش مصنوعی: عشق و محبت به خسرو در دل من کاملاً جا گرفته و هرچقدر هم که دلم شاداب و زیبا باشد، باز هم هیچ چیزی نمی‌تواند این عشق را از دلم خارج کند. حتی اگر از شدت احساساتم، رنگ چهره‌ام به سرخی بگراید.