هوش مصنوعی: دل‌هایی که از عشق پر شده‌اند، زندگی بیشتری دارند، و آزادی واقعی برای دلی نهفته است که در کنج زلف‌های تابدار عشق می‌چرخد و احساس می‌کند.

هوش مصنوعی: کجاست آن غمزده‌ای که با ناله‌های من به رقص بیفتد، چرا که این نوشته‌ام همانند نوای چنگ و رباب است.

هوش مصنوعی: در پی سؤال درباره آب حیات از لب دوست بودم، اما او به معشوقه‌ام اشاره کرد و پرسید که این چه پاسخی است.

هوش مصنوعی: ای کسی که لطافت من را چون بهشت نمی‌دانی، من می‌دانم که چه عذابی از سوی تو بر دل من است.

هوش مصنوعی: هر قصه‌ و داستانی که در دل خود برای خودم گفتم، به نوعی در پی جذابیّت و فریبی بود که خواب را به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: زاهدی که با تسبیح خود به دنیا پشت کرده، امروز در حالتی است که مگس در شراب قرار دارد. این نشان می‌دهد که او به چیزهایی که قبلاً از آنها دوری می‌کرد، نزدیک شده است.

هوش مصنوعی: اگر ناسزا و نفرین تو مرا زنده می‌کند، پس دیر است که این زیارتگاه (دیر) آن‌چنان که باید، هنوز نیامده است و سلطنت خیال تو در خرابی به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: غم و دلشکستگی‌ات را به دیگران نگو، چون در دل من به شدت احساسش می‌کنم و این وضعیت، دردناک‌تر از کباب شدن است.

هوش مصنوعی: خسرو که در تسلیم غرق شده است، نه تنها ما را در آب به مقصد نمی‌رساند، بلکه هدف اصلی به سوی آن سوی آب است.