هوش مصنوعی: متأسفانه عمر ما به سرعت گذشت و هیچ کاری از ما در این دنیا انجام نشد که دل ما را راضی کند.

هوش مصنوعی: خورشید من، زمانی که از اوج جوانی طلوع کرد، هزاران ذره سرگردان را به همراه خود به حرکت درآورد که در باد پراکنده شدند.

هوش مصنوعی: گفتم مرا از در خود بیرون نکن، او پاسخ داد که از این کوچه عبور کن، زیرا هیچکس نمی‌داند چند نفر مثل تو در این معبر هستند.

هوش مصنوعی: هیچ کس را چه نگرانی اگر دل سوخته من را رنجی داده است، این دل سوخته متعلق به من است و اگر از دستم برود، از دست رفته است.

هوش مصنوعی: صبری که من از آن صحبت می‌کردم، چیزی مثل کوه محکمی بود که ناگهان بادی از سمت تو وزید و آن را به کجا برد.

هوش مصنوعی: گفتم که بدون تو زندگی نمی‌توانم، اکنون اگر از من کسی داستانی نادرست گفت، دوری را از من دور نکن.

هوش مصنوعی: اگر برای نادیده گرفتن من زحمت بکشید، برایم مهم نیست، چون افراد باوفا تجربیات سختی زیادی را گذرانده‌اند.

هوش مصنوعی: تو مدت زیادی است که نیامده‌ای و از گل و زیبایی‌هایت اثری نیست. هیچ ذره‌ای که از کوی تو همراه باد صبا رفته باشد، نشانه‌ای از تو ندارد.

هوش مصنوعی: ما چه اندازه می‌توانیم در دوری تو صبر کنیم، وقتی که خسرو (پادشاه) به در خانه‌ات آمده و به یاد کسی که به دوندگی رفته، به سراغت می‌آید.