هوش مصنوعی: برای تماشا نمی‌توان بدون وجود معشوق زیبا و دلربا به بیرون رفت و بدون شکوه و زیبایی نمی‌توان به دشت و کوهستان رفت.

هوش مصنوعی: او به سمت باغ رفت و غم ما را ندانست. این نیز نشان می‌دهد که بدون ما نمی‌تواند به آنجا برود.

هوش مصنوعی: صحرا و چمن زیادی کنار من است، اما ای دوست، با من همراه شو، زیرا نمی‌توان به تنهایی سفر کرد.

هوش مصنوعی: برای دیدن تو جان و دل را رها کردیم، چون که نمی‌توان به سوی تماشای غمگینان رفت.

هوش مصنوعی: ما در کنار خانه‌ات هستیم و تا زمانی که در اینجا هستیم، کسی نمی‌تواند از این مکان برود و به آنجا بازنگردد.

هوش مصنوعی: گفتم که از کویت بروم تا جانم را نجات دهم، اما گفت اگر بخواهی جانم را بگیر، اما نمی‌توانم بروم.

هوش مصنوعی: ای کاروان، من در این بیابان پایم گیر کرده است؛ بگذرید که با این پا نمی‌توان به کعبه رسید.

هوش مصنوعی: نمی‌خواهم که در کنار لب تو به مرگ بیفتم، زیرا در زندگی به عشق تو نمی‌توانم پیش از حضور مسیحا از این دنیا بروم.

هوش مصنوعی: خسرو که به مذهب پرستش خورشید اعتقاد داشت، حالا به یک مؤمن تبدیل شده و دیگر نمی‌تواند به سمت قبله مسیحیان برود.