هوش مصنوعی: وقتی آفتاب صبحگاهی درخشش خود را آغاز می‌کند، مانند ساقی که شراب را در دهان می‌ریزد، نوشیدنی زندگی‌بخش به ما می‌دهد.

هوش مصنوعی: اگر عطر و طعم خوشی را به کسی ندهی، مانند گل که هم خود گل است و هم گلاب، نمی‌تواند زیبایی و عطرش را منتقل کند.

هوش مصنوعی: کسی که دائماً در شادی و خوشحالی است و همیشه به یاد محبوبش می‌باشد، مانند کسی است که در شراب خالص غرق شده است.

هوش مصنوعی: عشق و پاکی می‌توانند کنار هم وجود داشته باشند، مانند آنکه در میان شراب، آب نیز ریخته شده است.

هوش مصنوعی: ما دختر نازنینی داریم که گاهی اوقات ما را آنچنان سوزان می‌کند که مانند کباب می‌مانیم.

هوش مصنوعی: نیمه‌شب مرا بیدار کرد و من در خواب همان خوشبختی را می‌دیدم.

هوش مصنوعی: به خاطر بی‌خوابی و حالتی که داشتم، از نی نواختن شروع کردم و تا صبح در خانه‌ای خالی تنها بودم، در حالی که او مست و خراب بود.

هوش مصنوعی: در آخر شب، وقتی که به صبح فکر می‌کردم، متوجه شدم که هم چهره‌اش زیبا نیست و هم نور ماه هم چندان زیبا به نظر نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، موهایی را که دلم بر آن مانده بود، به مانند شعاعی از خورشید می‌پنداشتم که از گوشه‌ای برخاسته است.

هوش مصنوعی: از خواب بیدار شدم و او به من شرابی داد و گفت: «نوش جان کن، برای پادشاهی موفق و کامیاب.»

هوش مصنوعی: شاه قطب الدین، دروازه‌بان هفت سرزمین است که از در او راهی به سوی فتح و پیروزی جهانیان باز می‌شود.