هوش مصنوعی: وقتی که لب‌های شیرین تو را باز می‌کنی، کلامت همچون شکر شیرین و دلپذیر می‌شود.

هوش مصنوعی: لب تو مرا تشویق می‌کند که شجاع باشم و برای بوسیدنت پیشقدم شوم، زیرا صدها نفر مثل من جرأت چنین کاری را ندارند.

هوش مصنوعی: دل را آتش زدی و می‌نوشی، اگر بخواهی، جان این آزمونگر هم به آتش می‌نشیند.

هوش مصنوعی: روزی در باغ گل به گردش درآمدی و نمایان شدی و زیبایی‌ات زیبایی چمن را تحت‌الشعاع قرار داد.

هوش مصنوعی: نرگس دوچشمی ندارد که در آن لحظه به گل یاسمن نگاه کند.

هوش مصنوعی: دل هیچ‌کس به سختی و سردی دل تو نیست، زیرا تو درختی کهن و سنگین از درد و غم‌های یغما و ختن را به دوش می‌کشی.

هوش مصنوعی: دل خسرو را شکست، آه، اگر شاه بت‌شکن را آگاه کنم.