هوش مصنوعی: غم مرا کشت و آن معشوق زیبا نیامد، حتی گنجشکی هم نتوانست پرواز کند، چرا که صیاد هم نیامد.

هوش مصنوعی: عاشق شدم و این کار من اشتباه بود. آه که دوری او جانم را می‌گیرد و از این تنها اشتباه هم نتوانستم رهایی پیدا کنم.

هوش مصنوعی: من به خاطر گریه عاشق، خندیدم و زنده ماندم تا اینکه سایه‌ای از غم به چشمانم نیفتاد.

هوش مصنوعی: چه فایده‌ای دارد که بی‌جهت بمیرم، در حالی که روزهای شیرین عمرم به سر قبر فرهاد نیامده است؟

هوش مصنوعی: گفتی که به زودی می‌آیم، اما روزی که خواستی بیایی، حتی به روزی دیگر هم یادم نماند.

هوش مصنوعی: این جسم خاکی چه کاری می‌تواند انجام دهد، وقتی که از سوی تو کمکی نمی‌رسد؟

هوش مصنوعی: خاطرات تو مرا به هم ریخت و صبرم را در جایی جا گذاشتم که وقتی به راه افتادم، دیگر به دنبال آن نرفتم.

هوش مصنوعی: با فریاد به سمت کوی تو رفتم، اما جز گریه و اندوه، کسی به فریاد من توجه نکرد.

هوش مصنوعی: خسرو، اگرچه در زندگی خود مورد ظلم قرار می‌گیری، اما نباید انتظار انصاف داشته باشی، زیرا در فرهنگ و روش نیکان، رعایت حق و انصاف وجود ندارد.