هوش مصنوعی: وقتی که نسیم صبح به آن سرو زیبا می‌وزد، من سلامی می‌کنم و جانم هم‌راستا با آن سلام می‌شود.

هوش مصنوعی: من خدمتگزار او هستم و هر کس که آن چهره را ببیند، لازم است که مانند من، خدمتگزار او شود.

هوش مصنوعی: محبت و توجهی که من نسبت به تو دارم، با یک نگاه و اشاره‌ی تو به راحتی می‌تواند نگرانی‌ها و غم‌های من را برطرف کند.

هوش مصنوعی: اگر تو و من از هم جدا شوی، در برابر مردم شکرگزار تو هستم، زیرا زیبایی تو باعث می‌شود که نام نیک من نیز بر سر زبان‌ها بیفتد.

هوش مصنوعی: لب و دهان و زیبایی تو هر کدام بر دل من سخت تأثیرگذارند، حالا دل من چه باید کند و به کدام یک از این زیبایی‌ها متمایل شود؟

هوش مصنوعی: با چند درد و رنجی که از دل می‌کشم، می‌خواهم زندگی‌ام را به راهی جدید هدایت کنم، اما می‌بینم که شانس و روزگار هنوز با من همراه نیست.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی خط او که همچون معجزه‌ای است، می‌ترسم که خواب برای همه بعد از این حرام شود.

هوش مصنوعی: در میان افرادی که غمگین هستند، برای من بخوانید که حتی یک فرد فقیر هم می‌تواند در محضر پادشاه جای بگیرد و مورد توجه قرار گیرد.

هوش مصنوعی: نکند خواب همسایه با صدای ناله خسرو مختل شود و مرغ چمن گرفتار دام گردد.