هوش مصنوعی: آن شخص شگفت‌انگیز و زیبا که دل را می‌رباید، در حال رفتن است و همچنین آن گل خوشبو که در دستان سروی افراشته قرار دارد نیز در حال حرکت است.

هوش مصنوعی: به این موضوع توجه کن که با دلی که تو را به سمت خود می‌کشاند، به خاطر نگرانی‌هایی که در ذهن داری، به کجا می‌روی.

هوش مصنوعی: به این نکته توجه نکنید که به چه کسی آسیب رسیده است، بلکه به آن سمتی نگاه کنید که جان کجا در حال خروج است.

هوش مصنوعی: عزیزم، قلبم را نگذار که مانند یک ناقوس به صدا درآید، ببین که در کنار و بازمش چگونه حرکت می‌کند و به کجا می‌رود.

هوش مصنوعی: امروز من جان خود را به او سپردم و او در فکر من بود. یاد تاج پادشاهان در ذهنم است که در حال رفتن است.

هوش مصنوعی: از خواب بیدار شده ای که کسی تو را بوسیده است و این نشان می دهد که نباید به سادگی فکر کنی که او می رود.

هوش مصنوعی: دور از دهان من، لب تو مایه شیرینی است. به این بیندیش که این شیرینی به دهان چه کسی می‌رسد.

هوش مصنوعی: گفتی اگر بنده‌ات شوم، هزاران بار سپاسگزارم، چون می‌دانم که چنین حرفی بر زبان کسی می‌آید.

هوش مصنوعی: تو گفتی که من بدی نکنم، اما هر روز دلتنگی می‌کنی و ناله از عشق می‌زنی که چرا و چه بر سر ما می‌آید.

هوش مصنوعی: خسرو که از تو فاصله می‌گیرد، مرا در شگفتی فرو می‌برد که به خاطر زنده ماندن، چه کسی است که به کمک می‌آید و نجات می‌دهد؟