شمارهٔ ۱۰۲۱
هوای بوستان خوش گشت و باده لطف جان دارد
کنون هر کس که جان دارد، هوای بوستان دارد
سحرگه بکر غنچه ها باده ها خورده ست در پرده
همه سرخی رو بدهد گواهی، گر نهان دارد
کنون دل بستگی غنچه با گل، کی نهان ماند؟
که هرچ اندر دل غنچه ست سوسن بر زبان دارد
ازان هر لحظه بینی تازه تر داغ دل لاله
که بلبل روز تا شب ناله های عاشقان دارد
رها کن تا ترا بینم، گرم جان می رود، گو رو
که مشغول جمالت کی سر تشویش جان دارد؟
زمان مستی ست، اکنون توبه از توبه بکن خسرو
به کار امروز ساقی و می چون ارغوان دارد
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
هوای بوستان خوش گشت و باده لطف جان دارد
کنون هر کس که جان دارد، هوای بوستان دارد
هوش مصنوعی: فضای باغ بهاری و زیبا شده و نوشیدنی دلنشینی جان را سرشار کرده است. اکنون هر کسی که زندگی و عشق دارد، مشتاق فضای باغ و شادابی آن است.
سحرگه بکر غنچه ها باده ها خورده ست در پرده
همه سرخی رو بدهد گواهی، گر نهان دارد
هوش مصنوعی: صبح زود، گلهای تازه شکوفا شده، شراب مینوشند و در پس پرده، همه سرخیشان گواهی از این شادی میدهد، اگرچه ممکن است چیزی در دل پنهان داشته باشند.
کنون دل بستگی غنچه با گل، کی نهان ماند؟
که هرچ اندر دل غنچه ست سوسن بر زبان دارد
هوش مصنوعی: اکنون ارتباط عمیق غنچه با گل، دیگر پوشیده نخواهد ماند؛ زیرا هر آنچه در دل غنچه وجود دارد، روزی به زبان سوسن خواهد آمد.
ازان هر لحظه بینی تازه تر داغ دل لاله
که بلبل روز تا شب ناله های عاشقان دارد
هوش مصنوعی: در هر لحظه، داغ دل لاله را تازهتر میبینی، چرا که بلبل از صبح تا شب به نالههای عاشقان میپردازد.
رها کن تا ترا بینم، گرم جان می رود، گو رو
که مشغول جمالت کی سر تشویش جان دارد؟
هوش مصنوعی: بگذار از تو دور شوم تا بتوانم تو را ببینم، در حالی که جانم در حال رفتن است. بگو، برو که وقتی درگیر زیبایی تو هستم، دیگر فکری برای نگران شدن از جانم ندارم.
زمان مستی ست، اکنون توبه از توبه بکن خسرو
به کار امروز ساقی و می چون ارغوان دارد
هوش مصنوعی: الان زمان شادی و خوش گذرانی است، پس بهتر است از توبه و دوری از می پرهیز کرده و از زندگی و لذتهای آن بهرهمند شوی، چون امروز روز خودجوشی و شادابی است.

امیرخسرو دهلوی