هوش مصنوعی: اگر در باغ، سرو زیبای من جایی برای خود پیدا کند، تعجبی ندارد اگر بر جای بلندی بایستد و قد برافراشد.

هوش مصنوعی: زمانی که کسی موهای خوش‌بو و زیبای خود را شانه می‌زند، بوی خوشعنبر در فضا پخش می‌شود و تمام دنیا را معطر می‌کند.

هوش مصنوعی: موهای او همیشه شبیه به زلفش است و انگار دل‌های شکسته و خونین را در خود جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: کسی که به زیبایی آن چهره خیره شود، دلش از میان همه زیبایی‌های دیگر گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر شانس یار باشد، در شبی زیبا آن محبوب به سراغ من می‌آید و با من زلف می‌بندد و جام شراب را به دست می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چنان ثروتی دارم که این چشم من بر روی پای او قرار گرفته و به قدری به او نزدیک هستم که رنگ کف پایش را می‌بیند.

هوش مصنوعی: خسرو هر روز به دنبال آن غنچه زیبا می‌رود، مانند بادی که به دنبال آزادگی و زیبایی در دشت می‌گردد.