هوش مصنوعی: مرد در هر مکان و زمانی که به کار مشغول است، به شخصی که بی‌کار و معطل است، احساس خجالت و حقارت می‌کند.

هوش مصنوعی: برای دستیابی به هدف، باید تلاش کرد و کار و کوشش کرد. هیچ‌کس نباید صرفاً منتظر بماند تا بدون زحمت چیزی به دست آورد؛ چرا که تلاش و فعالیت لازم است.

هوش مصنوعی: مردی که در زندگی به مقام و ارزش بالایی نرسد، مانند سگی است که در بازار به مقدار و بی‌اعتبار است.

هوش مصنوعی: از آن بدن تنبل که گل نازکی دارد، خارکش بارها سوخته است...

هوش مصنوعی: سرعت فرد نادان وقتی که از حالت بی‌حوصلگی خارج می‌شود، به اندازه حمل‌کننده کتاب‌ها کم‌اهمیت و ناچیز است.

هوش مصنوعی: دل که به گل ماند، نمی‌تواند خارج شود؛ مانند سنگی است که به دیوار چسبیده و نمی‌تواند حرکت کند.

هوش مصنوعی: پیرمردی که از دنیا کناره‌گیری کرده، به آرامی نشسته و فرزند جوان و شتابنده‌اش به سوی سرزمین بلغار می‌رود.

هوش مصنوعی: کسی که جوانی‌اش از پیری بهتر است، تنهایی‌اش از گفتگو با دیگران برتر است...

هوش مصنوعی: پرنده‌ای که در بیابان دچار آسیب و خونریزی شده، دیگر به گل و گیاهان زیبا توجهی نخواهد داشت و فقط در میان خار و خس به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: عشق زیباست، حتی اگر در ظاهر فقط یک نمایشی از احساسات باشد، اما اگر به وسیله شهوت و هوس به انکار آن بپردازیم، باید هرگز به حقیقت عشق پی نبریم.

هوش مصنوعی: اگر نگاهی حقیقت‌جو به آفرینش خداوند داشته باشی، دیو (بدی) نیز در چشم تو مانند بت زیبا خواهد بود.

هوش مصنوعی: عشق مانند رنج و بیچارگی است و در این مرتبه نمی‌توان به خود برتری جویی کرد؛ زیرا در این وضعیت، همه ما ناچار هستیم.

هوش مصنوعی: اگر فقر ناشی از خیال و خودبزرگ‌بینی باشد، این نوع فقر از خودبزرگ‌بینی و خیال ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: باد بر سر او می‌وزد و خاکی که در انبار جمع شده، بر سرش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: هر که به خاطر زیبایی اخلاقش، مانند گل کعبه، ارجمند و با شرافت باشد، باید به او احترام گذاشت.

هوش مصنوعی: از جادهٔ رهروان دور نشو و سر را به گردن خود نزن، که زوار و زائران در خاک حرم قرار دارند.

هوش مصنوعی: مردی که به دستورات بزرگتر خود بی‌احترامی کند، نتیجه‌اش ضربه‌ای از دیو ستمگر خواهد بود.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر میش از شبان بگریزد و دچار گرگ ستمکار شود، نشان می‌دهد که تربیت و سرپرستی خوب در حفظ او تأثیر نداشته است. در واقع، پیام این بیت درباره اهمیت تربیت و مراقبت در مواجهه با خطرات و چالش‌هاست.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف وضعیتی می‌پردازد که در آن فردی با روح و قوی stamina و تلاش بسیار، به مرحله‌ای از پیشرفت و استقامت رسیده است. او مانند کمر بند محکم، با قدرت و استقامت در زندگی یا در راهی که انتخاب کرده، حرکت می‌کند. این تصویر حاکی از عزم و اراده او در مواجهه با چالش‌ها و دشواری‌هاست.

هوش مصنوعی: زن به خاطر اخلاص در طاعت، زیرا زندگی‌ات به خاطر این اخلاص از عذاب‌ها دور است و تو در زمره نیکان قرار خواهی گرفت.

هوش مصنوعی: هر کس که به ظاهر لباس تزویر و نیرنگ بر تن کند، در واقع از تصورات و خیالات خود دوخته شده است.

هوش مصنوعی: ابر چگونه می‌تواند نور خورشید را بپوشاند، وقتی که تابش خورشید خود لباس روشنی از پرتوهایش به همراه دارد؟

هوش مصنوعی: اگر عبادت و اطاعت تنها به خاطر مال و ثروت باشد، مانند کاسه‌ای است که از خاک ساخته شده و بر روی سرنگون می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر انسان بخواهد با دیگران معاشرت کند، نباید بخیل باشد و باید از زیبایی‌ها و نعمت‌ها لذت ببرد، چرا که مانند گل که در برابر تنگی و کمی پول بی‌معناست، زندگی واقعی نیز تحت تأثیر سکته‌ها و حسادت‌ها قرار نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال ظلم و ستم برود، حتی اگر سعی کند خوشحال و شاداب به نظر برسد، در واقع نور شادی‌اش همچون تاریکی شب خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر به شخصی ناعادل و ظالم نوشیدنی بدهند، آن ظالم همچون خون‌خوار، تنها به خود و منافعش فکر خواهد کرد و از آن شربت به نفع خود استفاده خواهد کرد.

هوش مصنوعی: باید کاری را که می‌کنی با نیت درست انجام بدهی و بیش از حد به دنبال کسب پاداش و خواسته‌های شخصی نباشی. بهتر است از انجام کارهای نیک لذت ببری و حرص نداشته باشی.

هوش مصنوعی: وقتی که تن انسان به خوشی‌ها و لذت‌ها گرایش پیدا می‌کند، در واقع بایستی به خاطر محدودیت‌ها و مشکلاتی که در زندگی وجود دارد، خود را کنترل کند و از آنها دوری کند. انسان باید در انتخاب‌هایش دقت کند و با احتیاط عمل کند، چرا که گاهی لذت‌های زودگذر می‌توانند موجب دشواری‌ها و دردسرهایی شوند.

هوش مصنوعی: شخصی که از خون دیگران بهره‌مند می‌شود، نمی‌تواند به خوبی بنویسد یا هنر را به درستی بیان کند.

هوش مصنوعی: کیست که به فکر روز حساب باشد؟ یادآور کسی که از کوه طور به سوی او در آمده است.

هوش مصنوعی: اگر تشنگی فکر، حریف را به مبارزه می‌کشاند، پس چرا باید از شراب خم خمار سیراب شود؟

هوش مصنوعی: از شاخه‌ای که به آب دیگر رسانده شده، به درخت نار می‌رسد و این نشان‌دهنده تأثیرات محیطی و وصل شدن به منابع مختلف است.

هوش مصنوعی: عندما ابر ببارد، بخواهی بارش را آغاز کند، در این صورت، دست بخشنده‌ای همواره پر از گوهر و نعمت خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر تبر هیزم‌چین برای دیگ عطا باشد، آن تبر از چوب تیشهٔ نجار ساخته شده است...

هوش مصنوعی: چشمی که به بدی‌ها نگران و تیزبین است، مانند تیر است که می‌تواند به دردسر بیافتد و دیگران را ناراحت کند.

هوش مصنوعی: نفس که در قلب انسان گنجی از حیات و زندگی وجود دارد، همچون لبی که درون صدف بسته شده است، خاموش و پنهان است.

هوش مصنوعی: هر سخنی باید در جایی مناسب و به موقع بیان شود، مانند آواز پرنده‌ای که در گلزار به زیبایی می‌خواند.

هوش مصنوعی: جهل و نادانی برای افراد بی‌خود بهتر از نصیحت‌های دردناک است، مثل اینکه خر از داروی دامپزشک بهره‌مند نشود.

هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی زیبایی و ارزش ویژه‌ی یک اثر ادبی صحبت می‌کند. شاعر به این نکته اشاره دارد که نام و شهرت یک اثر، نشان‌دهنده‌ی کیفیت و زیبایی آن نیست. بلکه این اثر، به خاطر ویژگی‌های خاصش از تمامی آثار دیگر برتری دارد.