هوش مصنوعی: ای فرستنده پیام عاشقان، خبر عشق و longing برای دیدار را به گوش معجر برسان.

هوش مصنوعی: پس از اینکه بر درِ آن شخصیت بزرگ در زدی و خود را به او تقدیم کردی، مانند حلقه‌ای که به در آویخته می‌شود، به او وابسته و به او نزدیک شدی.

هوش مصنوعی: به او بگو که من به اندازه‌ای از تو تعریف می‌کنم که ارزش و مقام تو در هنر و فضیلت بالاتر از آن چیزی است که بتوان به راحتی بیان کرد.

هوش مصنوعی: چه بویی این گل دارد، با این که به دور از راه محبت و دوستی رشد کرده و ریشه‌های عشق را از خاک جدا کردی.

هوش مصنوعی: اگر دوستی که با هم ارتباط عمیقی داریم، از ما دور شود، چه اهمیتی دارد اگر با یک اشاره بخشش دوباره به هم وصل شویم؟

هوش مصنوعی: من از تو چیزی به دست نمی‌آورم و تو هم از من ضرری نخواهی دید، پس چرا من تو را دوست داشته باشم در حالی که تو مرا نمی‌پسندی؟

هوش مصنوعی: من به شاعری و نثر‌نویسی پرداختم زیرا سعدی در زمان من زندگی می‌کرد، نه به خاطر این که من از خاک خجند خجالت بکشم یا تو از سمرقند.