کمال خجندی » مقطعات » شمارهٔ ۸۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>حسام کچل را یکی پیر راه</p></div>
<div class="m2"><p>کلاهی به بخشید و گفت آه آه</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>فتاد از سر سیز ما این کلاه</p></div>
<div class="m2"><p>بجایی که هرگز نروید براه</p></div></div>

دیوان کمال خجندی به کوشش احمد کرمی - کمال خجندی - تصویر ۳۴۱

شمارهٔ ۹۰

حسام کچل را یکی پیر راه
کلاهی به بخشید و گفت آه آه
فتاد از سر سیز ما این کلاه
بجایی که هرگز نروید براه

هوش مصنوعی: در این بیت، پیرمردی به حسام کچل کلاهی می‌دهد و با حسرت می‌گوید که این کلاه از سر ما افتاد و به جایی رفت که هرگز بازنمی‌گردد. این شعر به نوعی به مفهوم از دست رفتن چیزهای ارزشمند اشاره دارد.

شمارهٔ ۸۸

شمارهٔ ۸۹

هوش مصنوعی: یک پیرمرد کلاهی به حسام کچل داد و با حسرت ناله‌ای سر داد.

حسام کچل را یکی پیر راه

کلاهی به بخشید و گفت آه آه

هوش مصنوعی: کلاه ما از سر سیز افتاد به جایی که هیچ وقت به آنجا نرویم.

فتاد از سر سیز ما این کلاه

بجایی که هرگز نروید براه

شمارهٔ ۸۹

اطلاعات

برگردان به زبان ساده