هوش مصنوعی: اگر به جشنی بروی که با نوشیدن شراب شاداب است، دل من از حسادت می‌سوزد و تو مرا هم از آن لذّت بی‌نصیب نگذاری.

هوش مصنوعی: از تو هیچ فایده‌ای نمی‌برم که می‌دانم از حرکت لبت هیچ پاسخی نخواهم گرفت.

هوش مصنوعی: در شب جدایی، در برابر چشمانت، جایی برای خواب نیست؛ حتی اگر جایی برای خواب به من بدهی.

هوش مصنوعی: تنهایی و غمی که به خاطر قد و قامت محبوب به دل دارم، باعث شده چمن زار از اشک‌های من غرق شود. اکنون ای باغبان، چه آبی می‌خواهی به سرو برسانی؟

هوش مصنوعی: دل من چون کبوتر از شدت درد فریاد می‌زند، همان‌طور که جغد به سختی در دام می‌افتد. تو با ناز و زیبایی‌ات مانند تار موی مشکی، مرا تاب می‌دهی.

هوش مصنوعی: چشم و نظر خود را نگاه دار و با ابرو و ناز خود مستی کسی را برانگیز، چون در یکی دو نوشى چیزی نیست که حسابش را بخواهی بکنی.

هوش مصنوعی: عشق به کمال خود از دل تو پرسید که چگونه می‌توانی هزینه نفس خود را از دل بی‌نظم و آشفتهت بپردازی.