هوش مصنوعی: اگر در کشتن من تاخیر کرده‌ای، این تأخیر به خاطر لطف و محبت تو نیست.

هوش مصنوعی: تو که من دیوانه را رها کردی، زلف‌های خود را مثل زنجیر درآوردی و به آن گره زدی.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که با نیت جان بر ما تیر زدی، درد و رنجی از دل‌های خونین بیرون آمد.

هوش مصنوعی: پسر، چه معنای عجیبی دارد که از دوران کودکی، عشق و اشتیاق تو به من مانند عشق به شیر و شیرینی بیشتر شده است.

هوش مصنوعی: ای محبوب، چرا تغییر کرده‌ای؟ تو که به زیبایی انسان‌نما هستی، انگار دیگر شبیه خودت نیستی.

هوش مصنوعی: تو که سجده نمی‌کنی بر آن چهره زیبا، چرا به خاطر بی‌ایمانی من مرا تکفیر می‌کنی؟

هوش مصنوعی: وقتی که در مورد درد و شرایط خود به درستی صحبت کنی و احساساتت را با دقت بیان کنی، به کمال می‌رسی.