هوش مصنوعی: آن دختر زیبا مانند یک شاه در حال حرکت بود و در اطرافش سربازانی از جان‌ها در حال حرکت بودند.

هوش مصنوعی: داد و انصاف در جامعه برقرار بود، اما ناگهان ظلم و بی‌عدالتی از هر سو سر بلند کرد و مردم به فریاد دادخواهی و کمک خواستن بلند شدند.

هوش مصنوعی: با وجود دلی که داغ و غم دارد، گل‌هایی نیز در دل زمین روییده‌اند. یکی از این گل‌ها در لباسش چاکی دارد و دیگری کلاهی بر زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: او دوباره گیسوانش را به هم می‌ریزد و این کار باعث می‌شود که حال و هوای ما زیر و رو شود. نگاهی به وضعیت ما می‌اندازد که بسیار گیج‌کننده است.

هوش مصنوعی: این ناراحتی درونیم تا کی ادامه خواهد داشت؟ آه از دلی که از آن هر چه خواستم به دست نیاوردم جز ناله و افسوس.

هوش مصنوعی: شما از دو بازو می‌پرسید که آستین‌ها از محبوبان چه خبر دارند، چون آن‌ها از این گروه زیبایی‌ها یک ساز و کار خاص دارند.

هوش مصنوعی: در مسأله‌ای که می‌گوییم پیکان به سمت حق نشانه‌ می‌رود، قلب واقعی از تیر تو نمی‌تواند گواهی دهد.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو آن‌قدر دلرباست که وقتی به آن‌ها نگاه می‌کنم، احساس می‌کنم گویی در دنیایی تاریک و غمگین محبوس شده‌ام. هر جا که بروم، سایه این احساس مرا دنبال می‌کند.

هوش مصنوعی: می‌گوید که برای رسیدن به کمال و موفقیت، حتی اگر صد شعر در یک شب بگویید، باز هم هیچ چیز به اندازه وصف چهره‌ات ارزش ندارد و هر غزل به اندازه زیبایی تو خاص و بایسته است.