هوش مصنوعی: دل من می‌ترسد که در آن زلف پیچ‌خورده شب چیزی از سرهای بریده باشد.

هوش مصنوعی: اگر گل‌های خوشبو نتوانسته‌اند لطافت زنبق‌ها را از بین ببرند، پس این لکه‌های سرخ بر دامان آن‌ها ناشی از چه چیزی است؟

هوش مصنوعی: چشمانم به شدت اشکبار است و اشک ها مانند جیوه روان هستند، گویی در کنار هم بر روی طلای درخشان در حال حرکت‌اند.

هوش مصنوعی: دل ما با کمال وضوح، درد و غم خود را می‌بیند و تو نیز به خوبی احساسات ما را درک می‌کنی.

هوش مصنوعی: چهره زیبا چون آتش می‌سوزد و موها همچون کاه که به هم انباشته شده‌اند، آتش مرا بیشتر شعله‌ور کرده است.

هوش مصنوعی: از درد و اندوه من شعله‌ای زبانه کشید. بسیار است که با این ناله، آن آتش را دوباره برافروخته‌ام.

هوش مصنوعی: بسته به حال و روحیه آدمی، کمال او را می‌توان شناخت؛ وقتی دلش دچار اضطراب باشد، به طوری که صفحات کاغذش نیز از این احساس متاثر شود.