هوش مصنوعی: دل من از زخم‌های زبانی که به من می‌زنند ناراحت نمی‌شود؛ چون عشق تو را در قلب دارم، مثل یک تیر خورده که هنوز زندگی‌اش ادامه دارد.

هوش مصنوعی: چقدر خوب است که معشوقی مانند تو در خلوتی باشد که در آن اتاق وجود دارد.

هوش مصنوعی: دل من که به خاطر رحم و محبتش احساس سنگینی کرده، حالا چه انتظاری می‌توانم از این بار سنگین دیگری داشته باشم؟

هوش مصنوعی: دل من به خاطر چشم‌های تو زیبا و لطیف شده است. بر ناز و نازپروری‌اش توجه نکن، چون او ارزشمند و عزیز است.

هوش مصنوعی: گفته شده که مویز (انگور خشک) به رنگ سیاه و شیرین است، مانند دلبر سیه‌چرده‌ای که دارای خطوط سبز است.

هوش مصنوعی: من چرا از آتش بترسم، زمانی که جهنم خود به خود سرد خواهد شد؟ جهنم پر از آتش و غم، زاهدان بی‌روح را در خود می‌گنجاند.

هوش مصنوعی: واعظ با کلام شیوا و دلنشینش ما را به آتش می‌کشد و زمانی که سکوت می‌کند، فقط کافیست که همین پرده را حفظ کنیم.