هوش مصنوعی: این آه و غم ناشی از عشق تو بر دل من چقدر سنگین و پر از درد است، ای زیبای من.

هوش مصنوعی: هر لحظه از عمق وجودم، عطر و رایحه‌های زیادی را به دنیا می‌آورم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشقش به خود را بكش، ای دل، زیرا این تنها راه و شرایطی است که باید رعایت کرد.

هوش مصنوعی: دل به دلبری عاشق شده که زیبایی‌اش مانند لعل (مروارید) می‌درخشد و زلف‌هایش دل را به چاهی عمیق کشانده‌اند. حالا سوال این است که چگونه می‌شود دل را در شب و تاریکی آن چاه عمیق رها کرد؟

هوش مصنوعی: اگر به من ایمان داری ای جان، حالا به حقیقت می‌گویم که قسم به خداوند.

هوش مصنوعی: این عشق تو همچون آتش و موم است که با وجود بیدلی و کمال، تأثیر عمیقی بر روح و دل دارد. آتش به موم شکل می‌دهد و تغییرش می‌دهد، همان‌طور که عشق تو بر دل‌ها تأثیر می‌گذارد.