هوش مصنوعی: کار من از دستم خارج شده است، به کار من توجه کن و به وضعیت من که بنده خداوند هستم، نگاهی بینداز.

هوش مصنوعی: از بهشت و جمال فردوسی و حوریان رهایی یافتم، تا زمانی که عشق او بر من سایه افکند.

هوش مصنوعی: بسیاری از جان‌های عزیز، مانند گلی که در باد می‌رقصد، به خاطر زیبایی و دلربایی تو می‌روند، ای گلی با جمال دلنشین من.

هوش مصنوعی: وقتی که قامت زیبای تو در کنارم نمایان شد، آب زلال رود دیگر از کنارم دور نشد.

هوش مصنوعی: گفتی شبی به دیدن من می‌آیی و جانم را از من می‌گیری. اما ای کاش جانم را ندهی و به انتظار من نمان.

هوش مصنوعی: وقتی از کنار محل دفن من بگذری، آرامش زیادی به جسم خاکی من خواهد رسید.