هوش مصنوعی: طوطی به نو رسیده‌ای دید و به سخن آمد. از دهان او، ننگ و عیب را برداشت و شیرینی کلام را به دست آورد.

هوش مصنوعی: از فندق هیچ چیزی جز شیرینی برنمی‌آید و در پسته هیچ چیز جز حرف و گفتگو جا نمی‌گیرد.

هوش مصنوعی: بلبلان وقتی بر روی شاخه‌های گل می‌نشینند، ابتدا از زیبایی‌ها و شگفتی‌های نو می‌گویند و در صحبت‌هایشان به این موضوع می‌پردازند.

هوش مصنوعی: عادت تو این است که به زبان تلخی سخن می‌گویی، زمانی که از وجود من و احساساتم بی‌خبری.

هوش مصنوعی: دل انسان به عشق و زیبایی تو ارزشمند است و جان او همچون پولی گرانبهاست که نمی‌تواند به سادگی با تو سخن بگوید و خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: عمر گرانبهای من به سرعت گذشته و ای نسیم، از طرف من به آن معشوق بگو که دیگر نیازی به این صحبت‌ها نیست.

هوش مصنوعی: مقصود و هدف از گفت و گو درباره کمال، خود تو هستی. او هر آنچه که داشت با تو بیان کرد و دیگر چیزی برای گفتن ندارد.