هوش مصنوعی: هر شبی بدون اشک‌های قرمز بر چشمانم نمی‌گذرد، زیرا دل من هر شب برای آنکه بیان کند، دچار هجوم اندوه می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر آن ماه به ناله‌ها و آه‌های من گوش دهد، از این‌ها دارایی‌اش را به آسمان می‌فرستم.

هوش مصنوعی: هنگامی که یاد تو در چشمانم آرام بگیرد، گویند که شیرین در گل‌های سرخ نشسته است.

هوش مصنوعی: وقتی آن ابروان مانند نسیم در نماز من ظاهر می‌شوند، گویی از جوان‌های پرانرژی و پُر خون به تماشا می‌نشینند.

هوش مصنوعی: اگر از لب خستگان، نوشدارویی به من دهی، من در محراب جز سوره نون نخواهم خواند.

هوش مصنوعی: کمال افرادی که حکمت را می‌شناسند، مانند شاعری است که با مهارت شعر می‌خواند و مانند طبیبی است که به دیگران در بهبود حالشان کمک می‌کند.