هوش مصنوعی: زیر پای او، زلف‌هایش به صورت دامن دراز کشیده‌اند و بر روی زمین، تعدادی سر به خاطر زیبایی او افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: بهشت بزرگ و درخت طوبی در افکار دور و دراز قرار دارند. از کوی او بگذر و شیرینی دل‌فریب او را تماشا کن.

هوش مصنوعی: اگر تو قصد داری که با روشنی چشمانت ما را شاد کنی، بهتر است که به چشمان ما بیایی و ببینی چگونه ما به خاک پای تو احترام می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: گاه با ناز و کرشمه به جنگ می‌پردازد و گاه در چهره‌اش آشتی و آرامش را می‌بینی؛ هر لحظه با این و آن در جنگ و صلح است، زیبایی‌اش را تماشا کن.

هوش مصنوعی: چشم کسی که به مهربانی‌های تو نگاه می‌کند، مانند آب زلال و روشن است. ببین تا چه اندازه فکر و اندیشه‌اش روشن و بلندمرتبه است.

هوش مصنوعی: دل عاشق جان خود را می‌خواست و در دعا از خدا خواسته بود. زمانی که دعایش مستجاب شد، نتیجه‌اش را مشاهده کرد.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به نوعی حالت خاصی را توصیف می‌کند که حتی سگ کوی محبوب، صحبت‌هایی با وی دارد و این نشان‌دهنده‌ی عشق و محبت عمیق اوست. در این حالت، نشان می‌دهد که محبت واقعی و خالص از خود کم بودن و بندگی در برابر محبوب را نشان می‌دهد، به طوری که حتی محبت‌کنندگان دیگر نیز نمی‌توانند به مقام آن سگ برسند.