هوش مصنوعی: دل من تحمل ندارد که از روی نیکی رفتار کند، اما اگر این وضع ادامه پیدا کند، درست نیست که عیب او را بگویم.

هوش مصنوعی: در دل شب، نام من همچون ماه در کوی محبوب تابیده است و به ناچار باید سرم را خم کرده و در برابر او تواضع کنم.

هوش مصنوعی: آئینه به زیبایی می‌گوید که من هم مثل تو هستم، و وقتی که به چهره‌ات نگاه می‌کنم، می‌خواهم با دوست خود رو در رو شوم.

هوش مصنوعی: اگر فرصتی داری، یک لحظه محتاط باش و جام را از دست نده، چون روزی هنرمند می‌تواند از خاک ما ظرفی بسازد.

هوش مصنوعی: با درد و اندوهی عمیق خود را آماده ملاقات با او می‌کنم، زیرا در دل‌های ما نمی‌توان بدون پاکیزگی و توجه کامل به او سجده کرد.