هوش مصنوعی: محبوب حساس من هر بار که از من ناراحت می‌شود، گریه‌اش را با جانم تحمل می‌کنم و اگر به جان من آسیب برساند، باز هم بر می‌گردم و می‌خواهم که او خوب باشد.

هوش مصنوعی: اگر تصویر بوسه‌اش را در ذهنم ببندم، در خیالم به جنگ می‌رود و نام آن لب‌ها به زبانم می‌آید و از من رنج می‌کشد.

هوش مصنوعی: اگر بگویم در بین نیکان و خوبان کسی مسلمان نیست و از این شکایت‌ها دلم پر است، باید بدانیم که ابتدا باید داستان رنجی که از من برمی‌آید، بیان کنم.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم برای فتنه انگیزی و شوخی عیبی بسازم، ابتدا به چشم‌ها اشاره می‌کنم و سپس از ابروان آزرده‌ام گلایه می‌کنم.

هوش مصنوعی: دوست دارم که همه خوبان بدانند چه غم و اندوهی دارم، حتی اگر کسی از آن آزار ببیند یا آزرده شود.

هوش مصنوعی: اگر خاطر و روح من آرام و ثابت باشد، برایم آسان خواهد بود که اگر دل مردم دنیا از من رنجیده شود.

هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی که مهربانی و محبتت تحت فشار و ناراحتی قرار بگیرد، بهتر است به دردسر و مشکلاتی که آن سگ نابینا ایجاد می‌کند، توجهی نکنی.