هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و جذابیت چشمان معشوق اشاره می‌کند. او از خیال و تصور زیبایی که در چشمان او می‌بیند سخن می‌گوید و این حس را به نوعی معجزه‌آسا و دلنشین توصیف می‌کند. در واقع، شاعر بیان می‌کند که زیبایی و شگفتی چشمان معشوقش به اندازه‌ای است که روح و خیالش را تسخیر کرده و او را به دنیایی دیگر می‌برد.

هوش مصنوعی: ببین چه چیزهایی در دل من رنج و اندوه را به همراه دارد. شنیده‌ای که چشمانم چقدر گریان هستند. به این کلمات گوش کن که داستانی از درد چشمان من روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر مانند اشک، کنار محبوبت نیفتی، مانند نوری که بر دل روشنایی می‌بخشد، در میان چشمان او فرود بیا.

هوش مصنوعی: اگر دل من تیره و غمگین است، چه اهمیتی دارد، زیرا روشنایی جانم از زیبایی توست که تا خانه چشمانم را روشن کرده است.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به اندازه ما در این کوی جدید، با تمام وجود و بی‌محابا محبت و عشق خود را ابراز نکرده است.

هوش مصنوعی: ای محبوب من! تو مانند گنجی ارزشمند هستی که شاهان آن را در خزانه‌های خود نگهداری می‌کنند. خیال لب‌های تو به قدری زیباست که در چشمان من همچون مرواریدی درخشان جا گرفته است.