هوش مصنوعی: ما در فضایی که عاشقان گرد هم می‌آیند و از عشق سخن می‌گویند، به خوبی درک می‌کنیم که چه دردی دختران عاشق دارند و با ناله‌هایشان همدلی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: زمانی که نوبت خدمتگزاری ما به آن در رسید، هر کجا که برویم مورد احترام و ارزشمند هستیم.

هوش مصنوعی: عاقل متوجه نشد که مسیر ما چیست و دیوانه هم نفهمید که ما در چه جهانی هستیم.

هوش مصنوعی: در آغوش غم‌های تو، دنیا به گونه‌ای باشد که از شادی بی‌خبر و از نگرانی در امان باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه دل ما از غم و اندوه مانند گلبرگ خونین است، اما در برابر لب‌ها و دهان‌مان، با خوشحالی و خنده‌ای شاداب برخورد می‌کنیم.

هوش مصنوعی: مشکلات و زحمت‌های پزشک به خاطر ما که بر اثر رنج و آسیب‌های فراوان، به آرامش و درمان نیاز داریم، بسیار زیاد است.

هوش مصنوعی: اگر به حال ما اهتمام نداشته باشی، از کمال و نقص خودت با غم سوال کن؛ چراکه ما در هر لحظه با هم درگیر هستیم و این دو یعنی شب و روز کنار هم وجود دارند.