هوش مصنوعی: ما با غم تو خوشحال و آرام هستیم، به همین دلیل نه نیازی به شیرینی داریم و نه شاکریم.

هوش مصنوعی: غایب نیستی از دید ما که می‌توانیم ببینیم، تو مثل نور همیشه حاضر هستی و ما همواره تو را می‌بینیم.

هوش مصنوعی: نگاهی به آن چهره ما را دچار شگفتی کرده و ما خودمان هم در این حیرت غرق شده‌ایم، زیرا ما به تصویر کشیدن جان و دل خود می‌پردازیم.

هوش مصنوعی: از آن لحظه که نام جام را بر آن لب گذاشتند، ما نسبت به کسی که به شراب اعتقاد ندارد، بی‌اعتناییم.

هوش مصنوعی: به معبد گفتم که آیا با تو ملاقات کنم یا به خانه کعبه بروم. گفتند که ما آماده‌ایم برای هر مکانی که جوینده به دنبال آن باشد.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که آن زلف پریشان و بی‌قرار، همچون روزگار بی‌ثبات و خاطرات پراکنده‌ام، به طعم تلخی تطاول و بلندی دست یافته است.

هوش مصنوعی: زلف را بریدند و او با حسرت گفت که اگرچه دیر به خدمت محبوب می‌رسیم، اما به خاطر این تأخیر خود را ملامت نمی‌کنیم.