هوش مصنوعی: اگر از لبانت آرزوهایم را بگیرم، به مانند خضر که همیشه زنده است، هیچ‌گاه نمی‌میرم.

هوش مصنوعی: زمانی که تو به زندگی‌ام آمدی، همهٔ افکار و خیال‌های دیگر از ذهنم پاک شدند.

هوش مصنوعی: از غم تو دل شکستۀ من دردی دارد که هیچ درمانی برایش وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که تو به من توجه نمی‌کنی، من نیز به تو توجهی نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: زمانی که من دور زلف تو می‌چرخم، از پای تو نیز زلف تو مرا کمک می‌کند.

هوش مصنوعی: ای باد بهاری که بوی خوشی را به مجلس آورده‌ای، تو به خاطر عطر خوشی که به همراه داری، عزیز و گرامی هستی.

هوش مصنوعی: به خجند برو و اگر با دوستانم مواجه شدی، به آنها بگو که من در شهر چین گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: از ویژگی‌های ناپسند و رفتارهای ناهنجار او برداشت می‌کنم، در حالی که او بسیار جذاب و با وقار به نظر می‌رسد و من در این میان شخصی فقیر و بی‌بهره هستم.