هوش مصنوعی: عشق تو همچون شعله‌ای سوزان بر دلم حاکم است و غم تو گوهری ارزشمند و نشانه‌ای از حقیقت وجودم شده است.

هوش مصنوعی: به دو چشم خود بنگر و ارزش من را درک کن، زیرا در میان مردم، غیر از تصور و خیال تو، کسی شایسته دیدن من نیست.

هوش مصنوعی: عذاب و دردسر خواندن نامزد بهشتیان از نظر من نیست؛ چون وقتی که شدی خاک، من هم در تو خانه کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل‌مشغولی من را به کسی بگو که زودتر به درمانم بپردازد. تو بارها و بارها از حالم می‌پرسی، اما من به درمان فوری نیاز دارم.

هوش مصنوعی: دل از رقیب گرفته می‌شود و وقتی به من فکر می‌کنید، متأسفانه عمر در چنین افکار بیهوده‌ای سپری می‌شود.

هوش مصنوعی: بر بالای خاک هر فردی، لاله‌ای از زمین سر برآورده است. زمانی که من به این آرزو برسم، صدای ناله‌ای از درون قلبم به گوش خواهد رسید.

هوش مصنوعی: کمال آرامش و خوشبختی در کنار و نزد ماست؛ اما وقتی که به آن برسید، مانند آب که عمرش به پایان می‌رسد، به سرعت تمام می‌شود و می‌رود.