هوش مصنوعی: چهره‌ات را بپوشان، چرا که من در خاموشی احساساتم، با درد و آتش درون خود می‌سوزم.

هوش مصنوعی: اگر خانه‌ای از آب بسازم مانند حباب، با این حال، آه دل مرا دیوار و در به آتش می‌کشد.

هوش مصنوعی: یاد آن لب که دل را به درد آورده است، مانند نمک بر زخم تر، آتش به جانم می‌زند.

هوش مصنوعی: اگرچه تمام وجودم می‌سوزد و درد دارم، اما به خاطر او دست از خودخواهی برمی‌دارم و برایش فدای خود می‌شوم، مثل شمعی که با وجود شعله‌اش از خود می‌سوزد.

هوش مصنوعی: جانم به خاطر زیبایی و ناز او در آتش عشق سوخت، و اگر او یک ناز دیگر کند، باز هم آماده‌ام که بسوزم.

هوش مصنوعی: شوق من مانند کبوتر نامه‌ای را دید و گفت: وقتی که پرواز می‌کنم، چرا بال و پر خود را می‌سوزانم؟

هوش مصنوعی: اگر دلی بخواهد از چشم بد بترسد، باید بداند که من چون آتش سوزان هستم، اما اگر بخواهد که مرا بسوزاند، باید در نظر بگیرد که من همچنان خواهم درخشید.