هوش مصنوعی: نقطه‌ای که بر چهره‌ام نقش بسته، نشانه‌ای از عشق و درد جانم است؛ دل من به خاطر این عشق سوخته و به خاطر آن معشوق به قتل رسیده است.

هوش مصنوعی: خاکی که نشانهٔ پا بر آن گذاشته شده است، زندگی‌ام را حفظ می‌کند و نشان حضورم را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: بیش از آن‌که به ستم فکر کنم، در آغوش مرگ می‌رقصم و از جانم برای پیشبرد بازی رنج‌ها استفاده می‌کنم.

هوش مصنوعی: چند بار می‌خواهی از در طردم کنی؟ من هم مثل سگ‌های درگاه تو هستم که همیشه وفادارم.

هوش مصنوعی: از چشمان تو درخواست کمک کردم، اما تو گفتی که من ترک هستم و زبان فارسی را نمی‌دانم.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، به خاطر گذر زمان نمی‌توانم به وصال تو برسم و مرگ اجازه نمی‌دهد که به تو نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: مژده‌ای که برایم آورده‌ای همچون خوشبینی در بخت و اقبال است و نشانه‌ای از زیبایی و محبوبیت قلبم.

هوش مصنوعی: من هم در آرزوی آن هستم که جانم را فدای عشق تو کنم.

هوش مصنوعی: اگر در نزد کمال و زیبایی بنشینی، به من نشان خواهی داد که چگونه باید با چشمی روشن به حقیقت نگاه کرد.