هوش مصنوعی: اگرچه از دست تو رنج می‌برم، اما زیبایی و ناز تو باعث می‌شود که دوباره جوانی و زندگی را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: وقتی که کارم تنها بریدن است، چرا باید از تیغ تو پرهیز کنم؟

هوش مصنوعی: اگر طبیب داروی من را با قند تهیه نکند، من با خون دل خود نوشیدنی درست می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات را بر محراب (محل نماز) می‌گذارم، سر زلف تو برایم همچون نشان و علامتی از نماز است.

هوش مصنوعی: به نظر تو که چشمانت به طرز عجیبی به زلف‌های مجنون می‌نگرد، چگونه می‌توانم به این زلف‌های آتشین بزرگ و غیرقابل تصور افتخار کنم؟

هوش مصنوعی: خداوند، عمر من به درازای عمر موی تو باشد.

هوش مصنوعی: کمال و برتری به وسیله بندگان ما حاصل می‌شود و همیشه در اوج شادابی و افتخار قرار دارم.