هوش مصنوعی: ای جان، چه خسته‌ام می‌کنی با نگاه‌های دلربای خودت! فقط کافیست نگاهی به چشم‌های گریان غم‌دیدگان بیندازی تا ببینی چقدر دل‌شکسته‌اند.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که تو گفتی حال فلامی بد است، چرا که او گفت باید به غیبت مردم بپردازیم.

هوش مصنوعی: شبی که با تو بگذرانم، چه بخت و سعادت بزرگی است، و لحظه‌ای که در کنار تو باشم، چه ناز و خوشی به همراه دارد.

هوش مصنوعی: اگر سرو بلند و زیبا از وسط گلستان عبور کند، معنای بلندی و زیبایی تو دیگر هیچ‌گونه برتری و حدی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: من به درگاه تو ایستاده‌ام، زیرا بافتیم که خبر خوش امید را نمی‌توان به راحتی فراهم کرد و فقط با تبسم امکان‌پذیر نیست.

هوش مصنوعی: در شب جدایی، از کیفیت و زیبایی آن نپرسید، زیرا وقتی که گل می‌رود، دیگر بلبل هم سخنی نمی‌گوید.