هوش مصنوعی: اگر شب در خواب بروی و چشمان بیدار من تو را نبیند، آیا ممکن است که در خواب دیدارت را نشان بدهی و از روی محبت، مرا شاد کنی؟

هوش مصنوعی: اگر فردی مهربان بودی و نسبت به من لطفی داشتی، می‌توانستی ماجرای چشم بیدارم را به او بگویی.

هوش مصنوعی: دل من تعلق خاطر به کسی دارد که اگر روی خاکش جان بسپارد، من هیچ‌گاه قدم به کوی او نخواهم گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر آن دل سنگین و بی‌رحم مرا نگیرد، روزی شبی در حضور خداوند، دست از کارم برمی‌دارم.

هوش مصنوعی: اگر روزی بخت مرا یاری کند و زیبایی و شادابی به خانه من بیافزاید، باغ مرا به گلستان ارم تبدیل خواهد کرد و همه به حسرت و حسادت به زیبایی آن خواهند نگریست.

هوش مصنوعی: اگر لباس زیبایی بر تن کنم و روزی به زمین بگذارم، در آن زمان با صدای بلند گریه و فریاد هزاران بار سر می‌زنم.

هوش مصنوعی: شخص خسته و ناامید دیگر هیچ نصیحتی را نمی‌پذیرد. ای ناصح، با خداوند خودت را به حال خود رها کن و به حال او بیاندیش.