هوش مصنوعی: کسی را که نمی‌توانیم در دسترسمان پیدا کنیم، مثل این است که به فقیران قدیم بگوییم به خاطر پول کمشان، دیگر نیازی به سوال و جواب نیست.

هوش مصنوعی: من در اینجا تنها و غریب هستم و از تو خواهش می‌کنم که هیچ ترحم و دلسوزی بر من نداشته باشی، زیرا من همچنان تنها و بی‌گناه هستم.

هوش مصنوعی: نوشته‌های تو در آتش، هزاران دفتر علم را سوزاند، اما نمی‌دانم این خط را از چه کسی آموخته‌ای.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، زندگی پر از لذت من همین بود که شرابی از خون دل و غمی از حزن و غصه را تجربه کنم.

هوش مصنوعی: اگر عاشق به وصال معشوق امید داشته باشد، نباید از رقیب ترسی داشته باشد. همیشه دل‌ها نگران حضور رقیب هستند، اما وقتی امید در کار باشد، این نگرانی بی‌معناست.

هوش مصنوعی: من تمام حالم به عشق معطوف است و می‌خواهم بدانم رقیب کجا است که تیغی به حرمت عشق، او را از میانه به دو نیم کند.

هوش مصنوعی: کمال چه کسی است که او را گدای خود بدانی؟ مرا ناچیز و حقیر بشمار، زیرا من از تو می‌آیم و به تو وابسته‌ام.