کمال خجندیشمارهٔ ۷
ای روشنی از روی تو چشم نگران را
این روشنی چشم مبادا دگران را
با حسن تو و ناز تو سوزی و نیازی
جان نگران را دل صاحب نظران را
زاهد ز تو پوشد نظر و عقل فروشد
آن بی خبران را نگر این بی بصران را
از پیش من آن جان جهان را گذرانید
تا خوش گذرانیم جهان گذران را
جان از سر کوی تو ندارد سر پرواز
مرغی که چمن یافت نجوید طیران را
گفتم بحق آن دل سنگین که وفایی
وقعی نبود پیش تو سوگند گران را
بنما بکمال آن لب و خون خوردن او بین
کآن باده حلال است چنین نقل خوران را
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: سید جابر موسوی
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1399/02/12 08:05
منصور
فکر میکنم مصرع دوم بیت اول "دگران را" باید درست باشه
و مصرع اول بیت دوم به جای یا باید "با" باشه
1400/04/03 17:07
ناصر
مصرع اول از بیت دوم: با حسن (طبق تصویر مرتبط)
1402/05/03 17:08
یوسف شیردلپور
دکلمه بانو روشنک در اجزای ماندگار استادشجریان در البوم مست ومدهوش