هوش مصنوعی: خوشحالم که دوباره دوستانم را دیدم. مانند بلبل، از خوشحالی سرمست هستم، چون باغ و گلزار را دیده‌ام.

هوش مصنوعی: من پرنده‌ای خوش آواز هستم که وقتی بهار می‌آید، احساس امنیت می‌کنم و از نگرانی فصل خزان دور هستم.

هوش مصنوعی: اگر آسمان زیر نور خورشید بتابد و از دوستی بازگردد، هر دوی آنها را مانند دو دوست مهربان دیدم که فراموشم کردند.

هوش مصنوعی: شب قدر را که دنبال آن بودم، به خواب رفتم و در روز نوروز، تصویری از آن شب را دیدم و همان افرادی را که به خوابم آمده بودند، دوباره مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: مقصود من در کنار یار قرار گرفتن است؛ وقتی در کنار او هستم، احساس راحتی می‌کنم، اما وقتی غم و رنج بی‌پایانی را مشاهده می‌کنم، این آرامش را از دست می‌دهم.

هوش مصنوعی: عاشق در زمان وصال، دیگر زمان‌ها را فراموش می‌کند و برای دوستانش آرزو می‌کند که آن دوران را تجربه کنند؛ زیرا او در آن زمان، زیبایی‌ها و لحظات خاصی را دیده است.

هوش مصنوعی: بیا تا با باران، بهترین حالت خود را به نمایش بگذاریم. این فرصت خاص را از دست نده و در این لحظه خاص، زیبایی‌ات را بروز بده.