هوش مصنوعی: ای سرنوشت خوبی که تو را با باران برسانیم و در سختی‌ها، ما را از زنجیرها آزاد کنی.

هوش مصنوعی: من در این وضعیت مرده‌ای بیشتر از زنده‌ام و آرزو می‌کنم کسی به حال من نرسد، واقعاً از این زندگی زنده‌ها خجالت‌زده‌ام.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که نه شکی وجود دارد و نه امیدی به ماندگاری در این جهان، چرا که خواسته‌ای از زندگی و روزگار نداریم و فقط به زندگی و روح خود توجه داریم.

هوش مصنوعی: به جای نوشیدن شراب، احساسات و دردهای عمیق خود را می‌فشارم. جانم به شدت از این زندگی پر از خوشی و کامیابی به تنگ آمده است.

هوش مصنوعی: با کمال تأسف، جانم را در جوانی هدر می‌کنم، اگر بر جوانی‌ام رحم نکنید.

هوش مصنوعی: ای باد، لطفا کمی در نزدیکی شاه قدم بزن و بعد پیام ناتوانی ما را به او برسان.

هوش مصنوعی: پایم در کنترل من نیست، اما سرم به مانند قلم در دستم است و هرگاه بخواهم، می‌توانم به روش خودم آن را بیان کنم.

هوش مصنوعی: پایبندی به صداقت و سادگی در روح انسان، به اندازه‌ی صداقت در نوشتار ارزشمند است. اگر ما بخواهیم، می‌توانیم احساسات و افکار خود را به وضوح و زیبایی بیان کنیم.