هوش مصنوعی: ای زاهد، خود را در مقام رندی و آزادگی بنا نکن، چون درد و مشکلاتی که من دارم را تو نمی‌دانی. به همین خاطر، از نشانه‌های درد و رنج من شکایت نکن.

هوش مصنوعی: تو به عبادت و انجام کارهای نیک مشغولی و این تنها کار زندگی‌ات است، در حالی که ما به بازی و لذت‌های دنیا پرداخته‌ایم و همواره در حال خوش‌گذرانی هستیم.

هوش مصنوعی: ما مانند نقوشی آشفته و ناپایدار نیستیم که در آب و گل وجود دارند؛ زیرا در صورتی که دیدگاه و نگرش ما پاک و روشن نباشد، نباید نگران جزئیات ظاهری و نقش و نگار خود باشیم.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دنبال دستیابی به لذّت و عشق است، سرنوشت او را به کجا خواهد برد و چه کسی او را به دور سفره‌ای از عشق و وصل خواهد نشاند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر کسی چشمش را بر روی واقعیات ببندد، ممکن است فردا عاشق شود و وعده‌ای که به تأخیر افتاده، در اصل غیرممکن است. این تصویر به نوعی از ناامیدی و بی‌نتيجگی اشاره دارد، به ویژه در عشق و امید به آینده.

هوش مصنوعی: عشق و دوستی، به قدری مهم و ارزشمند است که انسان برای رسیدن به آن، خود را از دیگران دور می‌کند. اما در این میان، افرادی وجود دارند که در حالی که از این دوستی بی‌خبرند، همچنان در آرزوی آن هستند و به نوعی در حالت ناامیدی و تشنگی به سر می‌برند، در حالی که منبع این عشق و دوستی در دسترس‌شان است.

هوش مصنوعی: هرچند که کمبود و کمال از نوشیدن می و بازی با معشوق نشأت می‌گیرد، در جایی که همه چیز به او برمی‌گردد، نه کمبود معنایی دارد و نه کمال.