هوش مصنوعی: از چهره‌ام رنگ می‌رود چون وقت مرگ نزدیک است و از ترس این که نکند تیغ او ز rust بگیرد.

هوش مصنوعی: چرا قبل از اینکه صلح و آشتی کنیم، شمشیر خون من را نریزد؟ این نشان می‌دهد که درگیری و جنگی که در گذشته رخ داده، چه حکمت و معنایی داشته است.

هوش مصنوعی: ناگهان به گل بازی کردم، که ناگهان صدایی آمد و گفت چرا بر شاخ نازک ضربه می‌زنی؟

هوش مصنوعی: وقتی که تو بوسه‌ای به من می‌دهی، احساس می‌کنم که روح من آزادتر می‌شود، چراکه با دهانم فرصتی برای ابراز احساسات ندارم.

هوش مصنوعی: به من می گوید که مثل یک سگ باشم و از این مورد شرمنده نمی شوم.

هوش مصنوعی: هر غمی که به سراغم بیاید، من با آه و ناله به استقبالش می‌روم، حتی اگر این درد تا نیم فرسنگ دور باشد.

هوش مصنوعی: هرگز از دل خود ناله‌ای سر نزن، زیرا این کار باعث رسوایی می‌شود، مثل آهنگی که زمانی که از دل خارج می‌شود، دیگر قابل کنترل نخواهد بود.