هوش مصنوعی: چه آغاز زیبایی از چهره‌ات و چه نهایت نیکی خط تو! کلام تو نشانه‌ای از زیبایی و لب‌های تو نشانی از لطف و محبت هستند.

هوش مصنوعی: غم تو به مراتب جانم را به درد آورده و لب‌های تو به من اجازه ندادند که از زیبایی و لطف تو بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: با یک خط و دو ورق، زیبایی های خطت و دلنوازی لبت را به طور خلاصه توصیف کرده اند.

هوش مصنوعی: وجود من به خاطر خیال تو آنقدر نرم و لطیف شده است که از دیدگانم به خاطر محبت زیاد، اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: لبخند تو همچون غنچه‌ای زیبا و دلنواز است که از زیبایی گل بهتر و دلنشین‌تر است. این لبخند به من کمک می‌کند تا در مسیر محبت و مهربانی هدایت شوم.

هوش مصنوعی: اگر کسی که نامش بر لبان و زبان‌هاست را نادیده بگیرم و در گفتارم احترام و لطف را رعایت نکنم، این اشتباهی بزرگ خواهد بود.

هوش مصنوعی: تمام زیبایی‌ها و خوبی‌ها در تو به اوج خود رسیده و به پایان رسیده است. بنابراین، بایسته است که به سادگی به خوبی‌های خود ادامه دهی، چرا که بهترین و کامل‌ترین ویژگی‌ها در همین حد خلاصه می‌شود.