هوش مصنوعی: او بار خود را برداشت و مرا تنها گذاشت، در حالی که دلی شکسته داشتم و به خوبی با احساساتم آشنا نبودم. حالا از عاشق خودم دور شده‌ام و بیگانه شده‌ام.

هوش مصنوعی: من هنوز از می وصال او لذت نبرده‌ام، اما با این حال، از درد فراقش بر دل شکسته‌ام چنان می‌خورد که این همه زخم را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: کسی را بفرست تا از حضورش خبری بیاورد، تا من عشق و دلم که از پیش رفته را برایش بفرستم.

هوش مصنوعی: اگر او با تکبر به من توجه کند، چندان برایش مهم نیست، زیرا او فردی با احترام و جایگاه است و من فقط یک درویش و بی‌پول هستم.

هوش مصنوعی: این ابروی کج و کمان‌دار چه تاثیر عجیبی دارد! گویی که من را مانند تیری به سمت خود می‌کشد و از همه چیز می‌گذرد.

هوش مصنوعی: جایی است که از خیال دوری تو، عقل من دیوانه‌وار دوباره سر برمی‌آورد.

هوش مصنوعی: دل‌های کامل که به خاطر تو جمع شده بودند، با رفتن تو دوباره پراکنده شدند و همانند نمک بر سر ریش، به یاس و ناامیدی دچار شدند.