هوش مصنوعی: دل من فقط به دنبال عشق و محبت است و هیچ چیز دیگری جز این برایم اهمیت ندارد.

هوش مصنوعی: به خاک تبدیل شدم و مانند بادی که از من می‌گذرد، هیچ چیزی از من باقی نمانده است، فقط دلی غبارآلود و خالی دارم.

هوش مصنوعی: این اندوهی که در دل دارم به خاطر فراموشی است و آنچه از این تجربه برایم مانده، فقط همین یادداشت است و هیچ چیز دیگر.

هوش مصنوعی: من همیشه بر سر خود آن پای را دارم، همین نعمت و باروری من دائمی و ثابت است.

هوش مصنوعی: در این بیت شاعر به احساساتی می‌پردازد که ناشی از عشق و جذبه‌ای عمیق است. او می‌گوید از داشتن آرزوی وصال آن چشمان زیبا چه سودی می‌برم، وقتی که حال من فقط به دلیل آن چشمان مست و جذاب، پر از غم و خماری است. به نوعی بیانگر این است که این عشق برای او تنها درد و پژمردگی به همراه دارد.

هوش مصنوعی: چرا به آن وعده امید وابسته شوم که در واقع فقط نتیجه‌اش انتظار بی‌نتیجه است؟

هوش مصنوعی: به خاطر کمال و زیبایی‌ها، با کسی که دوستت دارد این‌قدر دشمنی نکن، چون او در واقع همان مسکینی است که به تو عشق می‌ورزد.